Andrzej Wajda, Polska, 1970
Refleksyjny film o przemijaniu i ulotności życia, pełen symbolicznych obrazów zaczerpniętych wprost z malarstwa Jacka Malczewskiego.
W latach dwudziestych XX wieku w zagubionym w puszczy domku mieszka leśnik Bolesław.
Śmierć żony całkowicie odmieniła jego życie.
Jedynie obecność córeczki Oli i gosposi Maliny sprawia, że nie został kompletnym odludkiem.
Pewnego dnia odwiedza go umierający na gruźlicę brat Stanisław.
