Janusz Majewski, Polska, 1977
Nastoletnia dziewczyna zostaje brutalnie zamordowana, a oskarżenie pada na kochankę jej ojca. Emilia Margerita Gorgon jest idealnym kozłem ofiarnym – nie dość, że cudzoziemka, to jeszcze grzesznica, która żyła w nieformalnym związku z żonatym mężczyzną. Społeczeństwo wydaje wyrok na długo przed decyzją sądu. Proces jest trudny nie tylko ze względu na nacisk opinii publicznej, ale i brak jednoznacznych dowodów winy. Sprawa Gorgonowej, poświęcona autentycznej zbrodni z lat 30. XX wieku, może budzić skojarzenia z niedawnym Jestem mordercą Macieja Pieprzycy. Podobnie jak w tej wariacji na temat historii Wampira z Zagłębia, prawnym i moralnym dylematom towarzyszy starannie odtworzona atmosfera minionych czasów. W autobiograficznej książce Ostatni klaps Janusz Majewski pisze, że jednym z jego najważniejszych współpracowników przy tym filmie był scenograf Allan Starski, odznaczający się według niego najwyższymi zawodowymi kompetencjami.
Piotr Mirski
