Věra Chytilová, Czechosłowacja, 1982
Honza rzuca studia i wraca w rodzinne strony. Jego ojciec jest pracownikiem kolei. Podtrzymując rodzinną tradycję, syn dostaje pracę motorniczego Jest zmuszony odnaleźć się w biurokratycznej machinie. Dodatkowo próbuje zaaklimatyzować się w nowym otoczeniu, co wydaje się celem niemożliwym do osiągnięcia. Honza jest bohaterem kolejnych absurdalnych epizodów z życia codziennego tej małej społeczności. Wyjście do sklepu mięsnego albo randka z kobietą najczęściej kończą się w sposób abstrakcyjny, wręcz nielogiczny. Ten stan społecznej apatii i braku solidarności kończy się w trakcie pierwszego, samodzielnego kursu Honzy. W pewnym momencie pociąg staje w szczerym polu. Śnieżyca Věry Chytilovej to satyra na bezduszne, samolubne i zmęczone społeczeństwo składające się z indywidualności, które próbują przetrwać za wszelką cenę. W tym apatycznym tyglu oszustw, łapówek i protekcji pojawia się "niewinny" bohater całkowicie niedostosowany do panujących realiów.
Joanna Ostrowska
