Andrzej Wajda, Polska, 2007
Głośny film, który przyniósł Andrzejowi Wajdzie ostatnią w karierze nominację do Oscara. Polski mistrz cofnął się do czasów II wojny światowej, by opowiedzieć – uznawaną w czasach komunistycznych za temat tabu – historię grupy oficerów rozstrzelanych przez NKWD. Katyń zwraca uwagę ze względu na sugestywność, z jaką przedstawia gehennę bohaterów. Zamykającą film, zrealizowaną w ścisłej współpracy z Władysławem Pasikowskim sekwencję egzekucji błyskawicznie okrzyknięto jednym z najmocniejszych obrazów kina polskiego po 1989 roku. Równie istotny co tragedia mężczyzn okazał się dla Wajdy dramat kobiet, które daremnie oczekiwały na powrót mężów i synów z frontu, a później walczyły o możliwość dowiedzenia się prawdy o ich losach. Wątek ten wybrzmiał przekonująco m.in. za sprawą świetnych kreacji aktorskich. Jedną z nich stworzyła Danuta Stenka, która za jednocześnie powściągliwą i przejmującą rolę generałowej Róży otrzymała Orła dla najlepszej aktorki drugoplanowej.
Piotr Czerkawski
