Andrzej Żuławski, RFN, Francja, Włochy, 1975
W środowisku upadłych artystów, pornografów i abnegatów fotograf zakochany w trzeciorzędnej aktorce próbuje pomóc jej w karierze. Jego misja okazuje się donkiszoterią – to irracjonalny, a przy tym piękny akt. Sentymentalna historia zostaje ubrana w drapieżną i ekstatyczną formę. Kadry buchają czerwienią, kamera jest ruchliwa i wszędobylska, a aktorzy raz po raz szarżują, nieskrępowani strachem lub wstydem.
