Kongenialna adaptacja powieści Doroty Masłowskiej i jeden z nielicznych przykładów udanego flirtu polskiego kina z postmodernizmem. Opowieść o kilku szalonych dniach z życia zamieszkującego małe nadmorskie miasteczko dresiarza Silnego (życiowa rola Borysa Szyca). Ważniejsza niż pretekstowa fabuła jest w filmie Xawerego Żuławskiego potęgowana z każdą chwilą atmosfera chaosu i zagubienia w wymykającej się spod kontroli codzienności. Zdezorientowany Silny wzbudza jednocześnie śmiech i fascynację. W swoim pokracznym, mistrzowsko wystylizowanym przez Masłowską języku bohater jest w stanie formułować wątpliwości egzystencjalne dotyczące sztuczności otaczającego nas świata. Widoczne w poczynaniach Silnego poczucie zniewolenia przez konwenanse, mity i stereotypy wciąż może stanowić inspirację do dyskusji na temat polskiej tożsamości na początku XXI wieku. Film dedykowany ojcu reżysera – Andrzejowi Żuławskiemu.
Piotr Czerkawski