Krzysztof Zanussi, Polska, 1971
Docent Jan jest zadowolonym ze swojej kariery naukowej biologiem, który mimo towarzyskiej ogłady nie ma w życiu nikogo bliskiego. Przypadkowa znajomość z sąsiadką imieniem Anna otwiera przed nim możliwość nawiązania intymnej relacji z drugim człowiekiem, ale niezdarny flirt dwojga intelektualistów wydaje się z góry skazany na niepowodzenie… Telewizyjne arcydzieło Krzysztofa Zanussiego jest czarno-białą miniaturą skupioną na ludzkich zachowaniach, lękach i aspiracjach, której siła nie słabnie mimo upływu lat. Kontrolowana improwizacja aktorów, obecna w wielu scenach, nadaje całości charakter niebywale autentyczny, jednocześnie uświadamiając widzowi ogrom samotności, z którym mierzą się bohaterowie. Jeden z najbardziej niezwykłych filmów polskiego kina, wciąż nie dość często oglądany, wydaje się duchowym krewniakiem twórczości Mike’a Leigh, która została zapoczątkowana w tym samym 1971 roku.
Michał Oleszczyk, MFF Nowe Horyzonty
